ورق آهن
ورق آهن در بدنه خودروها و کامیون ها، بدنه و بال هواپیما، میزهای پزشکی، سقف ساختمان ها در معماری و بسیاری کاربردهای دیگر استفاده می شود و ورق آهن و سایر مواد با نفوذ پذیری مغناطیسی بالا در واقع به عنوان هسته های فولادی چند لایه نیز شناخته می شوند، در ترانسفورماتورها و ماشین آلات الکتریکی کاربرد دارند. با توجه به اینکه از لحاظ تاریخی، یک کاربرد مهم ورق آهن در زره های بشقاب سواره نظام بوده است و ورق آهن و فلزاتی نظیر آن همچنان کاربردهای تزئینی بسیاری دارد.
اصطلاح ورق آهن به هر ورقی اطلاق می شود که می تواند به قطعات صاف با ضخامت های مختلف تبدیل شود و به فلزات ضخیم صفحه می گویند که فلزات مورد استفاده در صنعت ورق آهن عبارتند از فولاد نورد سرد، فولاد نرم، فولاد ضد زنگ، قلع، نیکل، تیتانیوم، آلومینیوم، برنج و مس می باشد. تکنسین های صنعت ورق آهن با استفاده از ابزارهای تخصصی، این قطعات را برش می دهند، خم می کنند و شکل می دهند تا اشیاء بسیار متنوعی بسازند و نمونه هایی از جایی که ورق آهن را می توان یافت یا استفاده کرد در کانال کشی، کابینت های یونیت تبرید، میزهای پزشکی و انباری، نمای ساختمان و پل ها می باشد.
ورق آهن قطعه ای است که در طی یک فرآیند صنعتی به قطعات نازک و مسطح تبدیل می شود و این محصول یکی از اشکال اساسی مورد استفاده در فلز کاری است و می توان آن را به اشکال مختلف برش داد و خم کرد که اشیای روزمره بی شماری از ورق فلز ساخته می شوند و در ورق آهن ضخامت می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. ورق آهن بسیار نازک فویل یا ورق در نظر گرفته می شود و قطعات ضخیم تر از 6 میلی متر فولاد صفحه ای یا فولاد ساختاری در نظر گرفته می شوند.
در صنعت تولید ورق آهن به صورت قطعات مسطح یا نوارهای حلقه دار موجود است و سیم پیچ ها با عبور دادن یک ورق فلزی پیوسته از یک شکافنده تشکیل می شوند که در بیشتر نقاط جهان ضخامت ورق آهن را بر حسب میلی متر می دهند و در کشور ما، ضخامت ورق آهن معمولاً با یک معیار سنتی و غیر خطی به نام گیج مشخص می شود که هر چه عدد بزرگتر باشد، فلز نازک تر است که به همین دلیل، ورق فولادی که معمولا استفاده می شود از گیج 30 تا گیج حدود 7 متغیر است و البته ضخامت بین ورق آهن و فلزات دیگر مانند آلومینیوم یا مس تفاوت قائل می شود.